Krótka

historia

 

I Liceum Ogólnokształcącego

im. Tadeusza Kościuszki


22 czerwca 1922 roku Mysłowice zostały przejęte przez administrację polską. Do tego czasu od 1907 roku w mieście działało  jedynie Miejskie Liceum Żeńskie. Początkowo liceum miało siedem klas. Uczęszczały do niego dziewczęta po ukończonej III lub IV klasie szkoły podstawowej. Program szkoły, oprócz podstawowych przedmiotów humanistyczno-przyrodniczych, zawierał przedmioty praktyczne, typowe dla edukacji dziewcząt w tych czasach.

Sytuacja szkolnictwa polskiego na Górnym Śląsku była bardzo trudna. Problemy nie ominęły także Mysłowic. W mieście nie było szkoły z językiem wykładowym polskim, ani też polskiego nauczycielstwa czy bibliotek polskich. Po powrocie części Górnego Śląska do Polski, zaczęto od lipca do sierpnia 1922 organizować na terenie Mysłowic polskie szkoły średnie (na podstawie odpowiednich aktów prawnych zamieszczonych w Dzienniku Ustaw Śląskich)


Z dniem 1 września 1926 roku Liceum Żeńskie zostało przekształcone w Miejskie Gimnazjum Żeńskie. 18 września 1927 roku przekazano gimnazjum sztandar ufundowany przez miasto. O tym, że zainteresowanie szkołą było duże, świadczą dane statystyczne  - w tym czasie do szkoły uczęszczały 274 uczennice. 1 września 1934 roku placówka została przeniesiona do budynku przy ulicy Mikołowskiej 5. Szczególną i bardzo pozytywną rolę w kształtowaniu oblicza i poziomu szkoły spełniała jej dyrektorka w latach 1922 - 1939 Maria Małecka.

Drugą ważną szkołą średnią w Mysłowicach było Państwowe Gimnazjum Męskie. Była to szkoła typu klasycznego z ośmioma klasami. Wykładano w nich język polski, język łaciński, język francuski lub angielski, historię, geografię, matematykę, fizykę, przyrodę, kaligrafię, rysunki, śpiew, gimnastykę, propedeutykę filozofii i religię. Do 1925 roku gimnazjum prowadziło także klasy niemieckie dla uczniów, których rodzice nie opuścili Polski po 1922 roku. W 1923 roku Gimnazjum Męskiemu nadano imię Tadeusza Kościuszki.

W 1934 roku gimnazjum przeniesiono do budynku przy ulicy Mickiewicza 6-8. W roku szkolnym 1935/36 pobierało w nim naukę 470 uczniów w 12 oddziałach. Szkoła dysponowała 12 izbami lekcyjnymi 14 gabinetami specjalistycznymi, największą w Mysłowicach salą gimnastyczną i aulą. Gimnazjum prezentowało bardzo wysoki poziom nauczania. Zawdzięczało to wspaniałej kadrze nauczycielskiej. Na szczególną pamięć zasługują: Helena i Ignacy Fikowie,  Jan Zaremba oraz Adam Konopnicki - tłumacz poezji Henryka Heinego.

W okresie międzywojennym w obu szkołach - męskim i żeńskim gimnazjum - bardzo aktywnie działały drużyny harcerskie, które w 1927 roku otrzymały własne sztandary. Stworzono Hufiec Mysłowicki, który wydawał czasopismo pt. "Harcerska Watra". W czasopiśmie tym drużyny szkół średnich publikowały sprawozdanie ze zbiórek, uroczystości, obozów i rocznic. Wielu absolwentów mysłowickich szkół średnich osiągnęło w późniejszych latach sukces zawodowy i rozsławiło swoje szkoły. Należą do nich:

  • profesor dr Alojzy Melich - rektor Akademii Ekonomicznej w Katowicach
  • profesor dr Józef Kokot - dyrektor Instytutu Śląskiego w Opolu
  • profesor Jerzy Jarnuszkiewicz - rektor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
  • profesor dr n. med. Kazimierz Stawiński - Akademia Medyczna w Poznaniu
  • ks. prof. dr Romuald Rak - Katolicki Uniwersytet Lubelski w Lublinie
  • profesor dr Jan Wójcikowski - Politechnika Śląska w Gliwicach
  • Albin Siekierski - pisarz

     

     

    Na początku lat 30-tych Dyrekcja Państwowego Gimnazjum Męskiego zwróciła się do Wydziału Oświecenia Publicznego Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach o zezwolenie na utworzenie nowego profilu matematyczno-przyrodniczego. Trudności finansowe spowodowały, że prośba szkoły została odrzucona. Nie pomogły argumenty wskazujące na potrzebę i celowość utworzenia tego wydziału ze względu na duży obszar, z którego rekrutują się uczniowie mysłowickiego gimnazjum. Również nie przekonały władz argumenty, że na Górnym Śląsku brak jest inteligencji technicznej. W latach 1922 - 1939 szkoły mysłowickie stale podnosiły poziom pracy dydaktyczno-wychowawczej, głównie przy pomocy działających prężnie  zespołów artystycznych i sportowych.

Świetny rozwój szkół przerwał wybuch II wojny światowej. Profesorowie i uczniowie zostali powołani do służby wojskowej. Część z nich zginęła na polu walki. Kadra pedagogiczna została rozproszona po całym kraju. Wielu nauczycieli zginęło w walce lub zostało rozstrzelanych za aktywną działalność w organizacjach podziemnych, liczni umierali w hitlerowskich obozach zagłady. 20 listopada 1965 roku odbyła się w obecnym Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej ku czci pomordowanych i poległych w walce z okupantem hitlerowskim nauczycieli, absolwentów i uczniów szkół mysłowickich. Do odsłonięcia tablicy przyczyniły się starania ZBOWiD-u, Oddziału ZNP w Mysłowicach oraz Towarzystwa Miłośników Miasta Mysłowic. Odsłonięcia tablicy dokonał ówczesny przewodniczący Prezydium WRN pułk. Jerzy Ziętek. Tablica pamiątkowa jest dziełem artysty rzeźbiarza Trybowskiego, absolwenta Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki.

Zupełnie inaczej kształtowała się historia liceum w latach powojennych. 25 stycznia 1945 roku do Mysłowic wkroczyły wojska Armii Czerwonej. Skończyła się sześcioletnia okupacja połączona z germanizacją. Decyzją Inspektoratu Szkolnego dla powiatu Katowice z dnia 10 lutego 1945 roku dyrektorka, pani Maria Małecka, przystąpiła do organizowania Gimnazjum Koedukacyjnego w Mysłowicach przy ulicy Mikołowskiej 5 (budynek dawnego Miejskiego Gimnazjum Żeńskiego). Budynek Państwowego Gimnazjum Męskiego przy ulicy Mickiewicza 6-8 zajęła Komendantura Wojsk Radzieckich. Do szkoły zaczęli się zgłaszać pierwsi uczniowie. Przybyli także profesorowie, którzy przeżyli wojnę i okupację. Po okresie egzaminów wstępnych i zagospodarowaniu sal lekcyjnych, 28 lutego 1945 roku uroczyście rozpoczęto nowy rok szkolny.

Decyzją Kuratorium Oświaty licea ogólnokształcące powinny działać na wzór szkół średnich przedwojennych, tzn. odrębne dla chłopców i dziewcząt. Utrzymano jedynie klasy koedukacyjne dla młodzieży starszej. Obie szkoły mieściły się w jednym budynku przy ulicy Mikołowskiej 5.

21 marca 1945 roku decyzją Komendantury Wojsk Radzieckich budynek Gimnazjum  został przeznaczony na szpital wojskowy. Przy pomocy młodzieży sprzęt i pomoce naukowe zostały przeniesione do kina "Helios", restauracji i prywatnego mieszkania przy ulicy Bytomskiej. W dniach 28 czerwca - 5 lipca 1945 roku odbył się egzamin dojrzałości dla uczniów - eksternów. Przystąpiło do niego 18 osób, z czego egzamin dojrzałości zdało 14 abiturientów. Dzięki staraniom dyrekcji Liceum Męskiego i Żeńskiego 14 grudnia 1945 roku gmach dawnego gimnazjum został odzyskany. Placówka nie mogła zostać jednak przeniesiona do dawnego budynku, gdyż został on uszkodzony przez bombę (zamiast na dworzec PKP została na niego zrzucona), która zniszczyła dach oraz część auli i salę biologiczną. W czasie remontu budynku zajęcia obu szkół odbywały się przy Placu Wolności 3.

1 września 1947 roku nastąpiło połączenie Miejskiego Gimnazjum Żeńskiego z Państwowym Gimnazjum i Liceum Męskim. Nowa szkoła przyjęła nazwę Państwowego Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnego w Mysłowicach. W następnym roku szkolnym - 1września 1948 nadano szkole imię Tadeusza Kościuszki, imię patrona przedwojennego Państwowego Gimnazjum Męskiego. 

Reorganizacja systemu edukacyjnego nastąpiła 1 września 1949 roku. Wprowadzono edukację 11-letnią, tzn. uzupełniono naukę o stopień podstawowy. Placówka posługiwała się nazwą: Szkoła Podstawowa i Liceum Ogólnokształcące w Mysłowicach. W takiej formie szkoła funkcjonowała do końca roku szkolnego 1956/57. W kolejnym roku szkolnym powstała osobna Szkoła Podstawowa nr 9 oraz Liceum Ogólnokształcące w Mysłowicach. Obie Placówki znajdowały się w jednym budynku. Dopiero 1 września 1965 roku Szkołę Podstawową nr 9 usamodzielniono i przeniesiono jej oddziały do innego budynku. 8 października 1958 roku szkoła ponownie odzyskała utracone w toku reorganizacji imię Tadeusza Kościuszki. Pierwszym dyrektorem w okresie pierwszych trzech lat działalności Liceum Koedukacyjnego został Kasper Dubiel. Młodzież, która znalazła się wówczas w Liceum, a która pozbawiona była nauki polskiej w czasie okupacji, wykazała tyle zapału i hartu duchowego, że, pomimo olbrzymich trudności i braków w pierwszych powojennych miesiącach pracy szkolnej, przezwyciężała wszystkie niedogodności i przy pomocy Grona Nauczycielskiego oraz dzięki własnej inicjatywie uzyskała znakomite wyniki w dziedzinie naukowo-wychowawczej, o czym świadczą zarówno doskonałe rezultaty egzaminów maturalnych, jak i uzyskane dyplomy po studiach w Wyższych Uczelniach wszystkich typów. Również po roku 1950 w okresie sprawowania funkcji dyrektora przez Wojciecha Środulskiego (do 1953 roku), Narcyzy Tarnowskiej (do 1954 roku), Marii Apollo (do 1969 roku), Sergiusza Starucha (do 1970 roku) Szkoła rozwijała i udoskonalała metody dydaktyczno - wychowawcze i naukowe. Wówczas nastąpił rozkwit kół zainteresowań, szczególnie organizowanych różnych zespołów muzycznych, między innymi zespołów jazzowych, w których występowali tacy amatorzy-soliści, jak Andrzej Nardelli (później aktor dramatyczny i filmowy), Antoni Cofalik (po ukończeniu wyższych studiów muzycznych w klasie skrzypiec, na czele znanego zespołu "Trio Krakowskie" odbywał turnee artystyczne po całej Europie, Afryce i Azji). Od roku 1970 funkcję dyrektora  objął Wiesław Gajowiec. Dzięki pomocy władz wojewódzkich i miejskich nastąpiła modernizacja szkoły. Wyposażono ją w specjalistyczne gabinety i pracownie. Od roku szkolnego 1967/68 do klas pierwszych byli przyjmowani uczniowie po ukończonej 8-klasowej szkole podstawowej. Wprowadzony został zreformowany program nauczania. Od roku szkolnego 1970/71 wprowadzono w liceum profile: matematyczno-fizyczny i biologiczno-chemiczny.

Udział młodzieży w życiu pozaszkolnym był bardzo widoczny. Dużą aktywność przejawiały w szkole kółka zainteresowań. Poważnym sukcesem była nagroda i dyplom kuratora dla Katarzyny Młynarczyk w I Ogólnopolskiej Olimpiadzie Języka Polskiego w Warszawie w 1971 roku. W 1972 roku szkoła obchodziła 50-lecie, a w 1997 roku 75-lecie swojego istnienia. W drugiej dekadzie września 1972 roku wręczono szkole sztandar ufundowany przez społeczeństwo Mysłowic. Została jej także przyznana i wręczona przez pułk. Jerzego Ziętka, Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, dyrektorowi szkoły - Złota Odznaka "Zasłużonej w Rozwoju Województwa Katowickiego". Na frontonie budynku szkolnego umieszczono okolicznościową tablicę. Odbył się także zjazd absolwentów wszystkich roczników od 1924 - 1972.

W latach osiemdziesiątych praca szkoły koncentrowała się na utrzymaniu wysokiego poziomu nauczania oraz poszerzeniu bazy pracowni przedmiotowych. Udało się utrzymać liczbę absolwentów przyjmowanych na wyższe uczelnie. Po roku 1990 szkoła rozszerzyła ofertę kształcenia młodzieży wprowadzając nowe przedmioty oraz rozbudowując bazę do ich realizacji. W latach 1992 - 2002 funkcję dyrektora Liceum sprawowała mgr Krystyna Wiktor. W roku szkolnym 1994/95 oprócz istniejących profilów utworzono profil sportowy (rozpoczynając tym samym pasmo wielu osiągnięć i sukcesów uczniów w dziedzinie sportu), a kilka lat później, w roku szkolnym 1997/98 powstała klasa ogólna z poszerzonym językiem angielskim oraz klasa matematyczno-informatyczna z programem autorskim mgr Barbary Białas. W 1997 roku odbył się kolejny zjazd absolwentów, poprzedzony remontem całego budynku szkolnego. Na uroczyste obchody 75-lecia w 1997 roku  przybyło wielu absolwentów, między innymi Kazimierz Kutz (reżyser filmowy), Helena Synowiec (prof. dr hab. Uniwersytetu Śląskiego), prof. dr Alfred Sulik (były Prorektor Akademii Ekonomicznej w Katowicach), prof. dr Bolesław Pochopień (Rektor Politechniki Śląskiej w Gliwicach), Bernard Krawczyk (aktor Teatru im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach), Katarzyna Młynarczyk (poetka) i wielu, wielu innych. Obecnie szkoła rozpoczęła realizację wielkiej reformy oświaty. Przeobraziła się w trzyletnie liceum ogólnokształcące z klasami, w których położony jest nacisk na rozszerzone kształcenie  języków obcych,  przedmiotów humanistycznych, bądź przedmiotów ścisłych - np. matematki, informatyki, a także biologii i chemii. Jej dyrektorem została absolwentka Liceum - mgr inż. Ewa Świątkowska, zastępcami - mgr Maria Orłowska i mgr Irena Woźniak.

 

 

Powrót

Załączniki

  • Brak załączników w dokumencie.

Metryka dokumentu

ukryj
Tytuł dokumentu:Krótka historia I Liceum Ogólnokształcącego
Podmiot udostępniający informację:I LO
Informację opublikował:Janusz Jach
Data publikacji:03.01.2004 15:18
Informację aktualizował:Janusz Jach
Data aktualizacji:28.01.2020 19:23